Ali Podrimja

Ali Podrimja urodził się w 1942 r. w Gjakovë (Kosowo).
Ukończył filologię albańską na Uniwersytecie w Prisztinie. Poeta, prozaik, eseista, redaktor.
Pierwszy tom wierszy Thirrje (Wezwanie) wydał w 1961 r., będąc uczniem gimnazjum.
Opublikował m.in. tomy poezji: Shamijat e pershendetjeve (Chusteczki z pozdrowieniami,
1963), Dhimbe e bukur (Piękna choroba, 1967), Sampo (1969), Torzo (Tors, 1971), Hija e
tokes (Cień ziemi, 1971), Folja (Mowa, 1973), Credo (1976), Sampo 2 (1980), Drejtpeshimi
(Równowaga, 1981), Lum Lumi (Wiersze dla Lumiego, 1982), Fundi i gezuar (Szczęśliwy
koniec, 1988), Zari (Umarły, 1990), Buzeqeshja ne kafaz (Uśmiech w klatce, 1995), Ishulli
Albania (Wyspa Albania, 1998), Pike e zeze ne blu (Czarna plama na błękicie, 2005) oraz
wybory esejów Harakiri (1999) i Sfi de harrimit (Upór zapomnienia, 2006).
W Polsce ukazał się tom jego poezji Żyć (Warszawa, 1993) oraz wybór wierszy w Antologii
Poezji Albańskiej XX wieku (Sejny, 2005).
Mieszka w Prisztinie.