Bora Ćosić

Bora Ćosić urodził się 5 kwietnia 1932 r. w Zagrzebiu. Powieściopisarz, eseista i publicysta.
W 1937 r. wraz z rodzicami przeniósł się do Belgradu. W 1992 r. w proteście przeciwko
polityce rządu serbskiego wyemigrował do Rovinja w chorwackiej Istrii. Od 1995 r. mieszka
w Berlinie. Studiował filozofię na Uniwersytecie w Belgradzie, pracował w redakcjach
czasopism (m.in. Mlada Kultura, Knjiżevne Novine) i w studiu filmowym.
Debiutował w 1956 r. powieścią Kuča lopowa (Dom złodziei). W 1969 r. publikuje powieść
Uloga moje porodice u svetskoj revolucij (Rola mojej rodziny w światowej rewolucji; wyd.
pol. 2002, Czarne); po jej scenicznej adaptacji w 1970 r., na kilka lat zostaje objęty zakazem
druku. Inne powieści to m.in. Musilov notes (1989; Notatnik Musila), Povest o Miškinu (1991;
Opowieść o Myszkinie), Doctor Krleža (1998), Nulta zemlja (2002; Ziemia zero). Pisze także
eseje, m.in. zbiór Carinska deklaracja (Deklaracja celna; wyd. pol. 2002, Czarne); dzienniki:
Dnevnik apatrida (1991, Dziennik apatrydy) i Die Reise nach Alaska (2007; Podróż na
Alaskę; wyd. pol. 2008, Czarne) oraz poezje, m.in. tom Irena soba (2002, Pokój Ireny).
W 2002 r. otrzymał Lipską Nagrodę Książkową na rzecz Porozumienia Europejskiego.